پروژه ساواک برای تخریب چهره امام خمینی
آیت‌الله سیدابوالحسن شمس‌آبادی، امام جماعت مساجد قطبیه و جعفر طیار اصفهان، هنگامی که در ۱۸ فروردین ۱۳۵۵ برای اقامه نماز صبح، همراه همسرش به سمت مسجد می‌رفت، توسط سرنشین‌های خودرویی، ربوده شد. ربایندگان این روحانی ۶۸ ساله را با دستمالی خفه کرده، کشتند و جنازه او را کنار جاده انداختند. ساواک خیلی زود متوجه شد که روحانی مقتول مورد خشم گروهی بود که خود را طرفدار کتاب شهید جاوید می‌خواند. و چون شهرت داشت طرفداران این کتاب، هواداران امام خمینی هستند، فرصت را مغتنم شمرده، به طراحی برنامه‌ای برای کوبیدن امام خمینی و یاران او پرداخت. ساواک قم با ارائه تحلیلی، چنین نتیجه‌گیری کرده بود:«موقعیت مناسبی است که با انعکاس موضوع به نحو صحیح و معقول در جراید، از این پیش‌آمد علیه خمینی و مارکسیست‌های اسلامی بهره‌برداری گردد.». آخرین تهمت برنامه‌ریزی شده ساواک به امام خمینی، همکاری و هم‌گامی او و پسرانش با دولت ایران بود که نتیجه‌ای از آن نگرفته بود، و حال درصدد بود اقدام خودسرانه گروهی افراطی را به او نسبت دهد. نقطه آغاز برنامه طراحی‌شده، با دستور شاه شروع می‌شد. روزنامه‌ها نوشتند که شاهنشاه خواستار پیگیری و یافتن قاتلان شده است. گام بعدی ساواک نوشتن گزارشی بود که جراید باید آن را چاپ می‌کردند. چهار روز پس از دستگیری عوامل قتل آیت‌الله شمس‌آبادی روزنامه‌ها نوشتند که متهمان، طرفداری خود از «خمینی» و انگیزه قتل را در بازپرسی شرح دادند. قاتلان، طرفدار «خمینی» بوده و شمس‌آبادی را مرتجع می‌دانستند. ساواک برای جا انداختن تهمت جدید خود (قاتل و تروریست نشان دادن طرفداران امام خمینی)، دو کار دیگر کرد: اول این که مطالب به‌دست آمده از بازجویی‌ها را نه در یک شماره، بلکه در شماره‌های پیاپی روزنامه‌های پرشمارگان به چاپ رساند و حدود بیست روز آن را به خبر یک جراید تبدیل کرد. دوم این که هم‌زمان، به بازتاب اخبار دستگیری گروه‌های مسلح، کشف انبار سلاح، کشته شدن پاسبان‌ها به دست «خرابکاران» و شرح درگیری‌های مسلحانه در خیابان‌ها پرداخت. ساواک در آخرین گام این برنامه، در تاریخ ۱۲ تیرماه ۱۳۵۵ با چاپ گزارشی در صفحه اول روزنامه اطلاعات، تلاش کرد تا شائبه ارتباط امام خمینی با «مارکسیست‌های اسلامی» را ایجاد کند. عنوان این گزارش این‌گونه انتخاب شد:«تماس خمینی در عراق با مارکسیست‌های اسلامی»، و منظور از «مارکسیست‌های اسلامی»، اعضای سازمان مجاهدین خلق بودند که در آن زمان گرایشات مارکسیستی پیدا کرده بودند. لازم به توضیح است که در گفتمان رژیم شاه ترکیب «مارکسیست‌های اسلامی» همیشه با تروریسم همراه بود. این ترکیب، اولین‌بار در مهرماه ۱۳۵۲، از زبان محمدرضا پهلوی در مصاحبه با یک خبرنگار فرانسوی به کار برده شد. شاه در بخشی از این مصاحبه می‌گوید:«در کشور ما تروریست‌هایی که راجع به آنها صحبت می‌کنید از بغداد هدایت می‌شدند...در این میان آنچه مسخره‌تر و خنده‌دارتر از همه است وجود تروریست‌هایی است که خود را مارکسیست اسلامی می‌نامند».
نظرات