مرحوم آیت الله مدنی
در پاییز ۱۳۵۸، تبریز به صحنۀ وزنکشی سیاسی و مردمی میان حزب خلق مسلمان و حاکمیت جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده بود. ریشۀ این تنش به دیدگاه رهبران حزب بازمیگشت؛ آیتالله شریعتمداری و هوادارانش معتقد بودند که منطقه آذربایجان باید تحت نفوذ آنان باشد و عزل و نصب مقامات محلی، از استاندار گرفته تا امام جمعه، تنها با صلاحدید ایشان صورت گیرد. این خواستهها عملاً به معنای نوعی خودمختاری و جدایی این بخش...
