یاوه‌هایی که «آقای ارکیده» می‌گفت
متن زیر عیناً از روزنامه کیهان مورخه ۱۹ فروردین ۱۳۵۸ (یک روز بعد از اعدام امیرعباس هویدا) نقل شده است:
«کائنات فساد از آغاز حکومت تا انتها، حرف‌های گنده گنده و دهان پرکن می‌زد؛ اصلاً تخصصش در ورّاجی، در یاوه‌گویی و پرت و پلا گویی بود. استاد سفسطه بود. سیاست‌باز بود و سیاستِ شاهی را فوت آب بود.
اینها سخنانی است که در سال اول صدارتش از او شنیدیم:
* برنامه جدید دولت، کار است
* همه مردم در مخارج عمومی شرکت کنند
* زاغه‌نشینان صاحب خانه می‌شوند
* ما می‌خواهیم به اروپای ۱۵ سال بعد برسیم
* اگر از دستگاهی شکایت بشود من حق را به مردم می‌دهم
* دانشگاه‌های کشور توسعه می‌یابد
* به هیچ دولتی حق مداخله نمی‌دهم
* بنزین، قند و شکر و برق ارزان می‌شود
* آزادی قلم هست، ولی اجازه خیانت نیست
هویدا و خاطرات جنگ
در بیست و یکمین سالنامه دنیا، خاطرات زمان جنگ هویدا را می‌خوانیم و رؤیاهایی که برای آینده وطنش! در نظر داشت:
«راجع به ایران صحبت می‌کردیم...راجع به آتیه خودمان و راجع به رؤیاهای شیرینی که نسبت به آب و خاک خودمان داشتیم حرف زدیم. نقشه‌ها پیش خودمان راجع به برنامه آتیه مملکت طرح کردیم. راجع به برنامه آتیه مملکت صحبت‌ها کردیم و بدین‌گونه یکی از زیباترین و لذیذترین روزهای حیات‌مان را با هم به یاد وطن گذراندیم!»
شاید روزی که هویدا چنین یادداشتی می‌نوشت، نمی‌دانست که روزگاری به آب و خاک این وطن خیانت خواهد کرد، و یا می‌دانست و رؤیاهایش آنی بود که کرد. هویدا لابد آن‌وقت نمی‌دانست چه خیانتی می‌خواهد به ملت بکند؛ خیانتی آن‌چنان ریشه‌دار و عمیق که بقایای آن هنوز در گوشه و کنار این مملکت دهن‌کجی می‌کند؛ و راستی آقای هویدا از کدام وطنت صحبت می‌کردی؟ از وطنی که این‌چنین عاشقانه می‌پرستیدی؟! یا از وطنی که مترسک‌وار بر بالای آن ایستاده بودی و با اشاره دیوی که بر تو حاکم بود[=شاه] دو دستی تسلیم اجانبش کردی؟ از کدام وطن؟!»
نظرات