شهادت کامران نجات اللهی؛ برگی دیگر از رسوایی نظام شاهنشاهی

 شهید نجات اللهی متولد شهرستان بیجار بود که با عشق فراوان به تحصیل توانست به سرعت مدارج عالی را یکی پس از دیگری طی کند و فارغ التحصیل در رشته کارشناسی ارشد راه و ساختمان شود.

وی در کنار تحصیل و تدریس همواره به مبارزه با ظلم و بیداد علیه رژیم شاهنشاهی پرداخت و این مهم را از وظایف سیاسی و اجتماعی خود می دانست.

شهید نجات اللهی روز پنجم دی ماه 57 ( 47 روز پیش از پیروزی انقلاب اسلامی) در سومین روز از تحصن صدها تن از استادان دانشگاه تهران به دست جلادان شاه به شهادت رسید. متحصنین با صدور بیانیه ای به محاصره نظامی دانشگاه ها و بستن آنها بر روی دانشجویان، کارکنان و استادان و همچنین به سکوت مدیریت فرمایشی دانشگاه در مقابل رفتارهای ضد مردمی رژیم و همکاری با آن و اقدامات خشونت آمیز نسبت به استادان اعتراض کردند. اساتید دانشگاه قصد داشتند حضور خود را تا بازگشایی کامل دانشگاه ادامه دهند که این اقدام خشم رژیم را بر انگیخت. از دیگر مطالبات تحصن کنندگان، تخلیه فوری محوطه های دانشگاه و اطراف آنها از نیروهای نظامی، پلیس بود.

تاثیرات گسترده این تحصن که با حمایت مردم نیز همراه بود موجب رسوایی بیشتر رژیم شد. شهید نجات اللهی در سومین روز از تحصن در وزارت آموزش عالی، هنگامی که در بالکن دانشگاه واقع در طبقه ششم حضور داشت از سوی فردی مود هدف گلوله قرار گرفت و مجروح شد. او پس از انتقال به بیمارستان به شهادت رسید. نحوه شهادت شهید نجات اللهی نشان از طراحی دقیق این جنایت از قبل داشت به این معنا که گلوله از یکی از ساختمان های دورتر از محل توسط یک تیرانداز ماهر انجام گرفت. این در حالی است که تاثیر تجمعات استادان دانشگاه به اندازه ای برای رژیم زیاد بود که تنها راه پایان دادن به آن را در به شهادت رساندن شهید نجات اللهی دید اما با این اقدام هم تحصن پایان نیافت.

روز ششم دی ماه 1357، با حضور ده ‌ها هزار نفر از جمله آیت‌ الله سیدˈ محمود طالقانیˈ، پیکر شهید نجات‌اللهی تشییع شد اما این مراسم هم یکی از صحنه‌های خونین دوران انقلاب را رقم زد که با حمله مزدوران شاهنشاهی به شهادت بیش از 250 نفر از مردم در میدان انقلاب تهران منجر شد. کامران نجات الهی فرزند عبدالحسین، در سال 1330 هجری خورشیدی در بیجار گروس دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان شکیبای شهرستان سنندج به پایان رساند و سپس برای ادامه تحصیل راهی تهران شد و در مدرسه دارالفنون مشغول تحصیل شد. وی با انتخاب رشته راه و ساختمان در دانشگاه علم و صنعت مشغول به تحصیل شد و سپس در دانشگاه پلی تکنیک(امیرکبیر کنونی) تا مقطع دکترا تحصیلات خود را ادامه داد. او پس از فراغت از تحصیل در دانشگاه پلی تکنیک به عنوان مدرس مشغول به تدریس شد و باانگیزه و شور و شوق فراوان اندوخته های علمی خود را در اختیار دانشجویانش قرار می داد.

دکتر نجات الهی که فعالیت های سیاسی خود را از زمان دانشجویی آغاز کرده بود؛ با لبیک به ندای مقتدای خویش امام خمینی (ره) همدوش با دیگر اقشار جامعه در مبارزات علیه رژیم پهلوی شرکت جست و در مقام استادی نیز دست از روشنگری اقشار مختلف اجتماع برنداشت و از هر فرصتی برای افشای حکومت ظلم و ستم رژیم پهلوی استفاده می کرد. با تشکیل سازمان ملی دانشگاهیان ایران، وی با عضویت در این سازمان در همه فعالیت های آن فعالانه شرکت می کرد و سرانجام نیز بدست عوامل رژیم پهلوی شهد شیرین شهادت را نوشید. 47 روز پس از شهادت این استاد متعهد و دلسوز در 22 بهمن 1357 خون وی و همرزمانش به ثمر نشست و انقلاب شکوهمند اسلامی نیز به پیروزی رسید.